บทที่ 6

บทที่ 6

ชายหนุ่มยังคง โคจรพลังลมปราณอย่างต่อเนื่อง....ร่างกายชายหนุ่มเริ่มเปลี่ยนแปลง ไปทีละน้อย...ผิวหนัง กล้ามเนื้อ...และส่วนต่าง ๆ ของร่างกายเริ่มแข็งแกร่งขึ้น

ทั่วร่างกายชายหนุ่มนั้น เปียกไปด้วยเหงื่อและสิ่งปฏิกูลมากมายที่ ไหลออกมาตามผิวหนังของช่ยหนุ่ม...

ตูมมมมมมมมมมมมม......ทะเลปราณในจุดตันเทียนของชายหนุ่มขยายออกมากกว่าเดิมราว ๆ 2 เท่าเห็นจะได้....

"ข้ารู้แล้วสาเหตุที่ ข้านั้น ไม่สามารถทะลวงระดับได้..."

เป็นเพราะชายหนุ่ม นั้น มีเส้นลมปราณที่หนาและใหญ่ กว่าคนอื่น.....แถม จุดชีพจรนั้นยัง กว้างใหญ่กว่าคนปกติราว 2-3 เท่าเลยทีเดียว...

ตอนนี้ชายหนุ่มนั้น ก็อยู่ ที่ระดับพื้นฐาน ขั้นต่ำแล้ว....

ชายหนุ่มลองส่งพลังปราณออกมานอกร่างกาย....เกิดก้อนพลังปราณสีฟ้าคราม หมุนวนไปมา ทั่วฝ่ามือของขาบหนุ่ม..ตอนนี้ ช่ยหนุ่มนั้นดีใจเป็นอย่างยิ่ง.....

ความหนาแน่นของ พลังปราณ ของชายหนุ่มนั้น พอ ๆ กับคนที่อยู่ระดับพื้นฐานขั้นสูงเลยทีเดียว....

ก๊อก ก๊อก....

"ใคร...กัน...."

"ข้า เสี่ยวเถาเองขอรับ...."

เสี่ยวเถานั้นเป็นคนรับใช้ที่ ซื่อสัตย์ต่อตระกูลหลิวเป็นอย่างมาก...และเจานั้นภัคดีต่อ หลิวเย่ เป็นที่สุด...

"อ๋อ พี่เสี่ยว....ท่านมาที่นี่ต้องการอ่ะไร..."

"ท่านผู้นำตระกูลบอกข้าว่า เมื่อท่านฝึกเสร็จแล้วให้ตามท่านไปพบท่านผู้นำตระกูล ทันที ขอรับ..."

"อ๋อ...ข้าเข้าใจแล้ว เดี๋ยวสักพักข้าจะตามไป..."

ชายหนุ่ม ยังมิคิดที่จะไปเลยเพราะ ตอนนี้จะต้อง อาบน้ำแต่งตัวให้เสร็จก่อน...ทั่วทั้งร่างกายนั้นมีแต่คราบสกปรกเต็มไปหมด...

"เอาหละ ทีนี้ก็ ไปพบท่านพ่อดีกว่า...ฮิฮิ ท่านคงจะรู้แล้วว่าข้านั้นบรรลุ ระดับพื้นฐานแล้ว..."

ชายหนุ่มเดินออกมาจากห้องและตรงไปที่ ตำหนักผู้นำตระกูลทันที...
แต่ขณะเดินไปนั้น หลิวอี้ ที่กำลังฝึกซ้อมอยู่นั้น ก็พลัน พบเห็นช่ยหนุ่ม กำลังเดินมาพอดี...

"ฮี่ ฮี่ หลิวเฟิง เจ้ามาที่นี่ เพื่อจะฝึกร่างกายงั้นรึ..."

"เปล่า ข้าตะไปพบท่านพ่อ...นี่เป็นแค่ทางผ่าน..."

"เจ้าสนใจ จะประลองฝีมือกับข้า สักเล็กน้อยรึไม่...ฮ่า ๆๆๆๆ"

หลิวอี้นั้น เคียดแค้นขายหนุ่มเป็นอย่างมากที่ มันโดนอาวุโสหลางดุด่า วันนั้นมันเลยคิดหาวิธีต่าง ๆ นา ๆ ที่จะแก้แค้นให้ได้......

ครานี้ มันจะท้าประลอง กับชายหนุ่ม และถ้าชายหนุ่ม ไม่กล้า ปาะลองกับมัน มักฝนก็ จะ เยาะเย้ยถากถางชายหนุ่มว่าเป็นพวกขี้ขาดตาขาวได้....

"ตกลง....ข้าจะประลองกับเจ้าสักคราก็ได้......ข้านั้นมิได้ ออกกำลังมานานพอสมควรแล้ว..."

"ฮ่า ๆ พวกเราทุกคน!!!! มา ๆ มาดู คุณชายหลิวเฟิง ระดับเริ่มต้นขั้นสูง จะประลองกับ ข้า....ระดับพื้นฐานขั้นสูง....."

"มาเถอะ...อย่าพล่ามให้มันมาก นัก.. ข้ามีธุระ ท่าจะต้องรีบไปทำ..."

เหล่าศิษย์ ทั้งหลายต่างพากันหัวเราะเยาะกัน ทั่วทั้งลานฝึก..
หลิวเฟิงมีความมั่นใจกว่า 60 ต่อ 100 ส่วนว่าจะสามารถเอาชน่ะหลิวอี้ได้....

หลิวเฟิง เดินขึ้นไปบนลานประลอง แล้วกวักมือเรียก หลิวอี้ ที่ยืนหัวเราะเยาะอยู่...

"หืม...เจ้าช่างมีความ กล้าเสีย จริง....วันนี้ ข้าจะทำให้เจ้าได้อับอาย...เจ้าสวะ.."

หลิวอี้ ขึ้นมายืน อยู่บนลานประลองแล้ว...

"ข้า จะให้เจ้า โจมตี ข้าก่อน 3 กระบวนท่า.....ถ้าเจ้าสามารถทำให้ข้านั้น ตกลงจากลานประลองได้..ฉะนั้นถือว่าข้าแพ้...."

นี่เป็นการประลองที่ ไม่ยุติธรรมเท่าไหร่ หลิวอี้ จึงยอมให้ชายหนุ่มนั้น โตมตีก่อน เพื่อลบคำครหาที่ คนจะพูดว่า รังแกคนที่อ่อนแอกว่า...

"เอางั้นก็ได้.....ถ้าเจ้าแพ้ เจ้าจะต้องเรียกข้าว่า ท่านพี่.....เข้าใจใช่ไหม..."

"ฮ่า ๆๆๆ หลิวเฟิง เจ้ายังคิดว่าจะชนะ หลิวอี้ อีกงั้นรึ......"

เสียงตะโกน ดูถูกเหยียดหยามดังไปทั่ว....